De tempel was de plaats waar het volk verscheen voor de priester en de priester op zijn beurt voor de troon van God. Mensen komen met al het onrecht dat hen is aangedaan naar God met de vraag: doe ons recht! Daar moet je geen magische handeling bij voorstellen alsof de priester opeens het onrecht kan wegtoveren met spreuk of de rechtzoeker naar huis stuurt met een elixer om het kwaad af te wenden. Het idee van God als rechter ligt diep verborgen in de aard van God zelf. De kosmos heeft een bepaalde orde waarin het goede werkt als een natuurwet. Onrecht kan niet voor altijd door blijven gaan omdat het grotere geheel dit weer op z’n plaats zal zetten. Zo kan corruptie nooit duurzaam zijn, net als onderdrukking, vervuiling of misbruik. Er wordt vroeg of laat een prijs voor betaald. De wijsheidstraditie kent deze langlopende processen en zij weet door aandacht over eeuwen heen vast te stellen hoe de weg van het goede loopt. Na eeuwen ervaring met God en de kosmos (wat grotendeels hetzelfde is binnen een pantheïstisch gods- en wereldbeeld) weet je hoe God / de kosmos dit recht zal gaan zetten. 

Mensen zijn met deze ervaring van de lange cycli van het goede of het recht in staat om hierop te anticiperen en verhalen te vertellen. Onze verhalen die het goede beschrijven worden dan een leidraad voor ons leven. De verhalen over God krijgen autoriteit over ons leven vandaag en gaan ons sturen richting het goed. 

Ook anticiperen we met de lange cycli in gedachten op de toekomst door recht te spreken. De verhalen en mythen over God krijgen een functie in de vorming van ons ethische besef en vervolgens onze juridische regelgeving en rechtspraak. Moderne mensen verwarren het ethische aspect vaak met het juridische. Wat mag van de wet of wat de rechter goedkeurt, is dan vaak gelijk aan het goede. Of als er iets slechts gebeurt dan roept men snel om een harde aanpak door politie of rechters. Maar in de tempel kun je juist met al het onrecht voor God verschijnen en het onrecht in Gods handen leggen. Je kunt er door geloof op vertrouwen dat het recht uiteindelijk zal zegevieren. Dan is er een nieuw begin mogelijk, vergeving of herstel en een zegen op het leven. Deze dimensie van het leven staat niet los van politie of rechtspraak, maar stijgt er wel bovenuit. Het zou dus goed zijn om de kerk van de toekomst weer in te richten als een rechtszaal waar mensen met al hun zaken voor de eeuwige rechter kunnen verschijnen en met een mogelijkheid van een nieuw leven naar huis kunnen gaan. 

Daarnaast kunnen er krachten in het leven zijn welke groter zijn dan onze institutionele of rationele systemen. Mensen kunnen in de greep zijn van een kwaad wat niet alleen op te lossen is door psychiatrische middelen en therapie. Soms kan onderdrukking, slavernij of oorlog niet alleen verklaard worden door economische of politieke processen maar spelen er zaken die je niet kunt bevatten. Het kwaad is soms alleen te duiden door het te benoemen als demonisch. Alleen geloofstaal en metaforen zijn geschikt om het kwaad te duiden en te verbreken. In een tempel en in de persoon van Jezus van Nazareth was er vaak sprake van een confrontatie van de demonische machten met de grotere macht van God. Deze machten zijn uiteindelijk kansloos tegen de macht van God. Daarom is de ultieme tempelactie tegen de machten ook zichtbaar in de dood van Jezus aan het kruis. God overwint de machten door ze te ontmaskeren en ze hun wapens uit handen te slaan bij het sterven en in de opstanding van Jezus (Christus Victor). 

Hierin ligt een taak voor de kerk als tempel. Laat mensen voor God verschijnen met hun dromen en nachtmerries, hun angsten om iets te verliezen wat hun leven zou verwoesten, de structurele onderdrukking, de valse ideologieen, commerciele afgoden en structurele bronnen van het kwaad. Breng deze zaken in gebed bij God, vertel de goede verhalen over Jezus en ga als dankbare en gezegende mensen naar huis om te leven met de gekruisigde en opgestane Christus. Laat dat verhaal en deze nieuwe schepping elke dag de leidraad zijn voor het nieuwe leven van mensen. Dan hebben de machten geen vat op je leven en is er echte bevrijding en nieuw leven mogelijk. De nieuwe geest van Christus vult de tempel en de tempel van de kerk en daarmee het leven van de mensen die de tempel bezoeken. 

Bij de inrichting van de tempel / priesterkerk als rechtszaal is het goed om de dimensie van spel te gebruiken. Mensen zijn eerder spelende mensen dan rationele mensen die op logische argumenten afgaan. Daarom is bevrijding van machten  niet altijd een cognitieve zaak, maar een zaak van een spel van bevrijding. Dit spel bestaat uit een decor waarin de symbolen van God en de kosmos gerepresenteerd worden. Denk aan architectuur, kunst, aankleding, symbolische elementen en rituelen zoals doop, avondmaal, zang, gebed, zalving en fysieke gebaren als knielen of handoplegging. Mensen worden door dit spel meegenomen in de ludieke doch sacrale werkelijkheid, de holistische benadering met decor en kunst, zintuiglijke ervaring en psychologische suggestie. Dit is geen valsspelen, maar schept een speelse werkelijkheid om het oude los te laten en het nieuwe te aanvaarden. 

Natuurlijk moet dit nooit los gezien worden van andere hulpmiddelen als medicijnen, rechtspraak, wetenschap of onderwijs. De laag van het geloof, het pistische element in de werkelijkheid, is de hoogste werkelijkheid maar staat nooit los van alle andere lagen van dezelfde werkelijkheid.