Voordat de naam “Priester” wordt gekaapt door Protestantse Kerken, Instituten of opleidingen lijkt het me belangrijk om dit priesterschap echt te behouden voor “alle gelovigen”. Wat is een Protestantse Priester namelijk niet:

• Een Protestantse Priester is geen geordineerde Katholieke Priester. De katholieke kerk kent haar eigen apostolische traditie en de weg van de priester, via roeping, seminarium, diaken en wijding door de bisschop. Katholieke Priesters zijn altijd man en ongetrouwd.
• Een Protestantse Priester is geen academische Protestantse predikant. In de Protestantse traditie kan zowel vrouw als man predikant worden. In de praktijk is het ambt voorbehouden aan academische gevormde theologen of hbo-ers met een plus opleiden. Cognitief excelleren in een complexe samenleven wordt als voorwaarden gezien voor het bedienen van sacramenten en het zegenen van kerkgangers.

De priesterlijke betekenis van de Protestantse predikant (en steeds meer de Katholieke Priester) raakt op de achtergrond.

• De priesterlijke functies van de Protestantse predikanten vinden hoofdzakelijk plaats in een plaatselijke kerkelijke vereniging. Deze bestaat uit gelovige leden en hun kinderen. De priesterlijke zegen, presentie en zorg zal in de praktijk vooral pastorale zorg zijn en het preken voor de gemeente op zondagmorgen. Daarnaast zijn er vaak beleidsmatige zaken te regelen en vergaderingen bij te wonen van bijvoorbeeld de kerkenraad. Ook katholieke parochies lijken steeds meer op een vereniging van (oudere katholieke) gelovigen. Het klassieke beeld van de Priester voor het hele dorp is zo goed als verdwenen. De predikant en katholieke Priester hebben dus maar heel weinig tijd en energie voor een priesterlijke rol. De leden verhouden zich vooral tot elkaar binnen de gemeenschap en zijn weinig bewust priesterlijk hoewel ze dat in een protestantse traditie wel zijn.
• Deze lokale kerkelijke verenigingen (met kerkbestuur, kerkenraad), met belijdende leden, met moment van samenkomen van de vereniging op zondagmorgen en het verdienmodel van de vereniging (vaste vrijwillige bijdrage en collecte) loopt op zijn einde. Er is steeds minder bestuurskracht, minder leden, minder predikanten, minder kerken, minder bezoekers, minder geld. Ook daarmee verdwijnt
• Veel kerken gaan in een overlevingsstand: hoe kunnen we dit verenigingsmodel nog redden. De oplossingen zijn weinig creatief: stel minder eisen aan de bestuurskracht (kleine kerkenraad is ook OK), minder leden (je mag ook een huiskerk zijn). Of je kiest voor de kaasschaaf methode totdat je gaat samenvoegen met een buurgemeente om uiteindelijke een regiokerk te worden.
• Weer andere protestantse kerken kiezen voor de route van show-kerken. Grootschalige worship fabrieken in of rond de biblebelt of in grote steden. Professionele band, worshipleaders en “inspirational speakers” vervangen de predikant. De intimiteit verdwijnt snel, er ontstaan kleine lokale groepen. De kerken zijn gevoelig voor ruzie in leiderschapsteam of machtsmisbruik en manipulatie. Ze zuigen in ieder geval de laatste spirituele energie uit de kwijnende lokale verenigingskerken. Meestal bestaan ze een korte tijd en laten per saldo meer ongelovigen achter dan dat ze nieuwe bezoekers binnenhalen. De bezoekers zijn vooral consumenten of verhouden zich tot mede gelovigen in kleine groepen gelijkgezinden. Omdat de taal en cultuur sterk naar binnen is gekeerd mist ze de priesterlijk functie volledig.

Wat zijn de alternatieven?

Een monastieke tegencultuur met regionale kloosters of stadskloosters. Leden die bij een meer exclusieve lifestyle beweging horen, zich aan leefregels houden, geloven zien als een “set van praktijken” in plaats van een “set of geloofsveronderstellingen”. Mensen die samen willen oefenen in christelijke lifestyle om zo, met vallen en opstaan, een alternatieve “mensheid” rondom Christus.

De gelovige (v/m) als Priester: (UNDER CONSTRUCTION)

Priesters zijn Geroepen door Christus, de priester-koning, vanuit dit centrum

Priesters zijn Gamedesigners: ze presenteren en heilig spel in een heilige ruimte

Priesters zijn Goeroe’s: ze zoeken wijsheid en geven deze door

Priesters zijn DJ’s: ze ontdekken de ritmes van het leven en zijn dirigent

Priesters Storytellers, ze vertellen de goede verhalen over het goede leven

Priesters zijn Artists: ze helpen verbeelden en verwonderen

Priesters zijn Engelen. ze brengen hemel en aarde bij elkaar door te bidden en te zegenen

te zegenen

Priesters zijn Luisteraars: ze zijn present voor alle mensen

Priester zijn Vertalers: ze kunnen heilige taal omzetten in profane of seculiere woorden

Het (kerk)gebouw als transformatieve ruimte / tempel